Stomatologia zachowawcza to dziedzina stomatologii, skupiająca się na przeciwdziałaniu powstawania próchnicy oraz ewentualnym leczeniu tkanek zaatakowanych przez tę chorobę. W przypadku stomatologii zachowawczej kluczowe staje się nie tylko utrzymanie odpowiedniego stanu uzębienia, ale także zachowanie go w jamie ustnej przez maksymalnie długi czas. Nieleczona próchnica może doprowadzić do szeregu poważniejszych komplikacji, takich jak konieczność wykonania leczenia kanałowego (nazywanego także endodontycznym), które jest nieraz ostatnią deską ratunku przed wykonaniem ekstrakcji zęba.
Wypełnienia kompozytowe
Wypełnienie kompozytowe jest najpowszechniej stosowanym wypełnieniem zęba w stomatologii. Ma ono szereg zale?t, które znajdują uznanie w oczach nie tylko samych stomatologów, ale także pacjentów. Przede wszystkim, pozwala ono na wypełnienie ubytków o różnej wielkości — zarówno tych drobnych, jak i takich o pokaźnej wielkości. Stosowany kompozyt jest także bardzo plastyczny, co sprawia, że praca stomatologa st?aje się znacznie prostsza.
Aby możliwe było jego wykorzystanie, konieczne jest właściwe oczyszczenie uszkodzonego przez próchnicę zęba z zakażonej tkanki. Następnym krokiem jest oddzielenie powstałego ubytku od reszty uzębienia i jego dokładne przygotowanie pod wypełnienie kompozytowe. Dzięki temu stomatolog zyskuje pewność, że będzie ono szczelne i będzie spełniać swoje zadanie, którym jest zabezpieczenie kanałów zęba przed infekcjami powodowanymi przez drobnoustroje.
Leczenie próchnicy
Próchnica powstaje poprzez wpływ bakterii obecnych w jamie ustnej, które podczas reakcji rozkładających cukry (dostarczane poprzez niewłaściwą dietę) tworzą szkodliwe kwasy, naruszające strukturę szkliwa, stopniowo je niszcząc. Sposób leczenia próchnicy zależny jest od tego, w jakim stopniu tej choroby znajduje się pacjent. Jeżeli jest to stadium początkowe, w którym próchnica przyjmuje postać jasnych plamek na powierzchni zębów, wystarczającym krokiem będzie remineralizacja szkliwa zęba. Jest to metoda całkowicie nieinwazyjna.
Gdy u pacjenta stwierdzi się zaawansowany stopień próchnicy, konieczne będzie ingerowanie w strukturę zęba przy pomocy wiertła, celem usunięcia zakażonej tkanki. Dzięki temu próchnica w jamie ustnej pacjenta nie rozwinie się w dalszym stopniu, eliminując ognisko choroby i ryzyko wykonywania leczenia kanałowego. Często znacznie łatwiejszym elementem zabezpieczania występowania próchnica jest właściwa profilaktyka przeciw powstawaniu zmian próchnicowych.
Gdy ząb zaatakowany jest próchnicą tak głęboko, że nie jest możliwe dalsze standardowe leczenie zachowawcze, konieczne jest leczenie kanałowe (endodontyczne).